Земляробы Турава, як і ў іншых частках Беларусі, адыгрывалі важную ролю ў развіцці рэгіёна. Тураў, адзін з найстаражытных гарадоў Беларусі, быў вядомы сваімі ўрадлівымі землямі, што садзейнічала развіццю сельскай гаспадаркі.
Земляробы Турава займаліся вырошчваннем розных сельскагаспадарчых культур, такіх як жыта, пшаніца, авёс і ячмень. Гэтыя культуры былі асновай харчавання мясцовага насельніцтва і выкарыстоўваліся для вытворчасці хлеба і іншых прадуктаў. Акрамя таго, яны вырошчвалі тэхнічныя культуры, такія як лён, які выкарыстоўваўся для вытворчасці тканін і вяровак.
Акрамя земляробства нашы продкі займаліся таксама жывёлагадоўляй і пчалярствам. Яны разводзілі кароў, авечак, свіней і курэй, што забяспечвала іх мясам, малаком і яйкамі. Пчалярства давала мёд і воск, якія выкарыстоўваліся ў побыце і для гандлю.
Традыцыі і звычаі земляробаў Турава былі цесна злучаны з прыроднымі цыкламі і рэлігійнымі святамі. Яны адзначалі і адзначаюць паганскія святы, звязаныя з пасевам і зборам ураджаю, такія як Юр'еў дзень і Дажынкі, якія суправаджаліся і суправаджаюцца рознымі абрадамі і рытуаламі.
